67. มันคงเป็นความรัก
“ไม่อาบได้มั้ยวะ...” ผมเม้มปากเล็กน้อยยามที่พี่พายมันก้มหน้าลงมาขบที่ผิวบริเวณไหล่ของผมเบาๆ นิ้วมือของพี่พายมันเกี่ยวขอบบ็อกเซอร์ของผมลงทีละน้อย ผมใช้มือดึงแล้วยื้อมันเอาไว้ แต่พี่พายก็จับมือของผมออกแล้วค่อยๆ เกี่ยวบ็อกเซอร์ของผมให้ไหลลู่ลงไปจนสุดข้อเท้า
ความรู้สึกของผมในตอนนี้มันร้อนวูบวาบไปทั้งหน้าทั้งตัว พี่พายมันคุกเข่าอยู่ที่พื้นห้องน้ำ แล้วเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยสายตาที่ผมไม่อาจจะมองหน้ามันนานไปกว่านี้ได้ ผมเอนหลังพิงผนังแล้วหลับตาลงทันที
ใครแม่งจะกล้าลืมตาวะ ในเมื่อตรงข้ามกับผมแม่งเป็นกระจกบานโต ผมไม่กล้ามองหน้าตัวเองในตอนนี้หรอก แม่งอายตัวเองสัดอ่ะ พี่พายแม่งทำแบบนี้กับผมอีกแล้วนะ ทำให้ผมระทวยจะตายห่าคามือคาปากมันเนี่ย
“ต่อ...ลืมตาสิ มองหน้าตัวเองจะได้รู้ว่าทำไมพี่ถึงได้จะตายทุกครั้งที่มีเซ็กส์กับต่อ” เรื่องอะไรกูต้องลืมตาวะพี่พาย มึงอยากทำอะไรกับร่างกายกูก็ทำไปดิห่า กูพยายามเสียวแบบเงียบๆ คนเดียวแล้วนะเว้ย มึงอย่ามาทำให้กูเตลิดมากไปกว่านี้
“พี่บอกให้ลืมตาไงต่อ” พี่พายหยุดการกระทำทุกอย่าง ปากที่มอบความสุขให้กับผมจูบลงบนส่วนที่พี่พายเพิ่งปล่อยให้เป็นอิสระเบาๆ ผมแทบทรุดลงไปกองที่พื้นหลังจากที่พี่พายเร่งจังหวะให้กับผมแบบถี่รัว แต่อยู่ดีๆ พี่พายก็หยุดทุกการกระทำ แล้วยืนขึ้น
“กูอายเป็นนะเว้ยพี่พาย” ผมลืมตามองหน้าพี่พายอย่างเก้อๆ เขินๆ พี่พายอ้อมมายืนทางด้านหลังของผม มือคู่นั้นจับหน้าผมให้หันไปมองกระจกเงา สิ่งที่สะท้อนกลับมาคือผมที่ถูกพี่พายสวมกอดจากทางด้านหลัง หน้าหล่อๆ นั่นเกยลงบนไหล่ของผม สายตาพราวระยับที่จ้องมองสบตากับเงาสะท้อนของผมในกระจกเงานั้น มันทำให้ผมละลายได้ดีจริงๆ
“อย่าหลับตานะต่อ...” พี่พายกระซิบบอกด้วยเสียงที่ดูอ้อนๆ มากกว่าสั่ง แล้วผมจะขัดใจมันลงได้ยังไง ทั้งๆ ที่ผมอายแสนอายยามที่เห็นสีหน้าของตนเองเวลาที่ถูกพี่พายสัมผัสร่างกายแบบนั้น
“อื้อ...” ผมพยักหน้ารับพร้อมกับมองกระจกเงาด้วยความเก้อเขิน พี่พายไล้ ริมฝีปากไปทั่วผิวที่เนินไหล่ของผม ฝากรอยเอาไว้เล็กน้อยประปราย มืออีกข้างของพี่พายไล้ไปทั่วหน้าอกของผม บดคลึงเค้นคลึงยอดอกของผมจนผมสั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย
สายน้ำจากฝักบัวไหลรินลงมาเป็นสายทำให้ร่างกายของเราสองคนเปียกและลื่นมากยิ่งขึ้นเวลาที่เราสัมผัสซึ่งกันและกัน ผมมองดูสีหน้าของตัวเองอย่างเก้อเขิน ต่อให้เคยมีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วนแต่ทว่าผมก็ยังคงเขินพี่พายเสียทุกครั้ง การที่มีใครมาทำอะไรแบบนี้กับร่างกายของเรานั้น มันทำให้รู้สึกว่าทั้งเขินทั้งอายมากจริงๆ นะเว้ย
“อื้อ...พี่พาย กูเจ็บ” พี่พายมันหยิกนมผมอ่ะ ไอ้ห่าโรคจิตเดี๋ยวก็หยิกกลับบ้างเลยนี่ ยิ่งนับวันยิ่งรู้สึกว่าตัวเองได้คนโรคจิตมาเป็นแฟนเหอะ
“โทษทีครับ มันอดไม่ได้” พี่พายแม่งเลียปากผมเบาๆ แล้วค่อยๆ สอดลิ้นเข้ามาทางด้านใน เราสองคนจูบแลกลิ้นกันอย่างโหยหา พี่พายหมุนตัวมาอยู่ทางด้านหน้าของผมพร้อมกับดันผมเข้าไปชิดกับผนังอีกครั้ง ผมยกมือขึ้นโอบกอดรอบคอของพี่พายเอาไว้แนบแน่น
“ต่อ...ทำให้พี่หน่อย” พี่พายไม่ได้มองหน้าผม แต่พี่พายกระซิบบอกกับผมอย่างอ้อนๆ ผมกัดปากตัวเองเบาๆ อย่างชั่งใจว่าจะยอมทำตามที่พี่พายมันขอดีหรือเปล่า แต่ถ้าพี่พายมันเอ่ยปากขอผมเองก็จะยินดีทำให้มันก็แล้วกัน ที่ผ่านมาพี่พายเป็นคนมอบความรู้สึกเหล่านี้ให้กับผมมาตลอด
“อื้อ...เพื่อความสุขของพี่พายนะ” ผมบอกกับพี่พายแบบโคตรเบา พี่พายจูบหน้าผากของผมแผ่ว ก่อนที่จะปล่อยให้ผมนั่งลงคุกเข่ากับพื้น ผมรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่แปลกใหม่ ผมไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้ให้พี่พายเท่าไหร่ แต่ผมก็จะพยายามทำมันให้พี่พายมีความสุขด้วยกันกับผม
สัมผัสของผมอาจจะไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่ แต่ทว่าผมก็ตั้งใจมอบความสุขให้กับพี่พาย มือของผมเกาะที่เอวของพี่พายเอาไว้ ปากและลิ้นของผมเริ่มต้นสร้างความสุขให้กับพี่พาย ผมอาจจะไม่เก่งเรื่องอย่างว่า แต่ทว่าผมก็จะทำเพื่อความสุขของคนที่ผมรัก
“อืม...เป็นต่อของพี่” พี่พายเรียกชื่อของผมด้วยเสียงที่ทำให้ผมแทบจะละลายไปด้วย เสียงที่ดูมีความสุข เสียงที่ดูพึงพอใจในสัมผัสของผม มือของพี่พายสางเส้นผมที่เปียกชุ่มของผมไปมา ผมยังคงเดินหน้ามอบความสุขให้กับพี่พายจนกว่าพี่พายมันจะพอใจ
สัมผัสของเราสองคนเริ่มร้อนแรงมากขึ้นตามอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมา พี่พายช้อนแขนดึงผมให้ลุกขึ้นมาจากพื้น ลิ้นสากๆ เลียมุมปากของผมไปมาก่อนที่จะประกบจูบลงมาอย่างแนบชิด
เรากอดกันใต้สายน้ำที่ไหลรินลงมาไม่ขาดสาย พี่พายไล่จูบผมไปทั่วใบหน้าอย่างอ่อนโยน มือของพี่พายไล้ลงต่ำไปเรื่อย บีบเค้นร่างกายของผมอย่างต่อเนื่อง เราสองคนโอบกอดและแลกจูบกันอยู่เนิ่นนาน
“ต่อครับ...ทำยังไงพี่ถึงจะหยุดรักต่อได้นะ” พี่พายดึงผมมาหยุดที่หน้ากระจกเงา ผมถูกพี่พายโอบกอดจากทางด้านหลัง พี่พายไล้มือมาตามแนวแขนของผมจนสุดปลายนิ้วมือ เราสอดประสานมือกันแนบแน่น
“อย่าหยุดรักต่อนะพี่พาย...เพราะต่อเองก็หยุดรักพี่พายไม่ได้เหมือนกัน” มือของเราที่สอดประสานกันอยู่นั้นถูกยกขึ้นเท้ายันที่หน้ากระจก พี่พายกดตัวผมให้ก้มลงเล็กน้อย เรากำลังจะเริ่มต้นมอบความรู้สึกที่แสนลึกล้ำให้แก่กันและกัน
“เจ็บหน่อยนะต่อ” พี่พายบอกกับผมก่อนที่จะค่อยๆ เริ่มต้นแทรกร่างกายเข้ามาหาผมทีละนิดทีละนิด ผมตวัดมือไปทางด้านหลังจับเอวของพี่พายเอาไว้ ผมมองดูสีหน้าของตัวเองที่สะท้อนมาจากกระจกเงาด้วยความเขินอาย สายตาของพี่พายที่มองสบตากับผมผ่านกระจกเงานั้นมันดูร้อนแรงมากเหลือเกิน
“ต่อ...ทนได้ เพื่อพี่พาย...” ผมเม้มปากแน่น ครั้งนี้ดูเจ็บกว่าหลายๆ ครั้งที่ผ่านมาเพราะพี่พายมันไม่ได้มีอุปกรณ์เสริมอะไร แต่พี่พายก็อ่อนโยนกับผมมากเหลือเกิน ไม่เคยทำอะไรที่รุนแรงอย่างใช้อารมณ์เลยสักครั้งยามที่เรามีเซ็กส์กัน พี่พายบอกเสมอว่าอยากจะให้ผมมีความสุขเวลาที่เราเป็นของกันและกัน
เพราะอย่างนี้ไงผมถึงได้รักผู้ชายคนนี้มากเหลือเกิน
บทเพลงรักของเราอาจจะร้อนแรงแต่ไม่เคยรุนแรง พี่พายไม่เคยรุนแรงกับผม พี่พายถนอมผมมาก มากกว่าที่ใครจะคาดคิดว่าผู้ชายเจ้าอารมณ์คนนี้จะสามารถอ่อนโยนได้ถึงขนาดนี้ นั่นเพราะว่าคุณไม่ได้เป็นคนที่พี่พายมันรัก คุณเลยอาจจะไม่มีโอกาสมองเห็นความอ่อนโยนแบบนี้จากผู้ชายคนนี้
“พี่พาย...” ผมพร่ำเรียกชื่อของพี่พายไม่หยุด พี่พายโอบกอดผมจากทางด้านหลัง พรมจูบผิวกายของผมไปทั่ว โยกไหวร่างกายมอบความสุขอย่างต่อเนื่องให้กับผม อารมณ์ของเราไม่เคยสะดุด พี่พายเชี่ยวชาญและสามารถพาผมไปสู่ฝั่งฝันได้ทุกครั้งที่เราเป็นของกันและกัน
“เป็นต่อ...ที่รัก” พี่พายบอกรักผมครั้งแล้วครั้งเล่า คำบอกรักที่แสนหวานหูสีหน้าและแววตาของพี่พายนั้นผมมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน ผมเองก็เพิ่งรู้ว่าผมตัวแดงและหน้าแดงมากแค่ไหนยามที่เราเมคเลิฟกันแบบนี้
“อื้อ...พะ..พี่พาย...รักนะ...ครับ” ผมยกแขนขึ้นเท้ายันกระจกเงาเอาไว้ พี่พายส่งแรงรักมาอย่างหนักหน่วงจนผมต้องหาที่รองรับน้ำหนักไม่อย่างนั้นอาจจะหมดแรงจะยืนก็เป็นได้ พี่พายกอดรั้งเอวของผมเอาไว้และสานต่อเพลงรักของเราให้จบบท
“รู้แล้วครับ....อื้ม..รักเหมือนกัน” พี่พายยิ้มให้กับผมผ่านกระจกเงา การที่มองเห็นสีหน้าท่าทางของทั้งตนเองและพี่พายแบบชัดเจนแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่น่าอายแต่ก็ตื่นเต้นแบบแปลกๆ เอาเป็นว่าผมชอบมันก็แล้วกัน
“อื้อ...พะ...พี่พาย” ผมต้องใช้มือช่วยตัวเองให้ตามพี่พายไปให้ถึงฝังฝัน ยิ่งพี่พายเร่งจังหวะมากเท่าไหร่ นั่นเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าพี่พายกำลังจะจบเพลงรักเพลงนี้ของเราลงแล้ว
“อีกนิดนะครับ...ใกล้แล้ว” พี่พายโน้มตัวลงมาพรมจูบที่แผ่นหลังของผม ลิ้นสากๆ ลากไปตามแนวกระดูกสันหลังของผมไล้ขึ้นมาจนถึงต้นคอ พี่พายจูบท้ายของของผมเบาๆ ผมหันหน้ามามองพี่พายพร้อมกับรับรสจูบที่แสนดูดดื่มจากพี่พายอยู่เนิ่นนาน
จังหวะรักของเราใกล้จะจบสิ้น พี่พายถาโถมความรู้สึกเข้าใส่ผมจนหมดสิ้น เพลงรักของเราสิ้นสุดลงแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างดูขาวโพลนไปหมดยามที่อารมณ์ของเราได้รับการปลดปล่อย พี่พายกอดรั้งผมเอาไว้แนบอกกันไม่ให้ผมล้มลงไปกองที่พื้น
อ่านจบแล้วรบกวนกลับไปเม้นที่บ้านนิยายด้วยนะคะ ^^
No comments:
Post a Comment