ผมถูกไอ้ไปป์ผลักให้หงายลงบนเตียงนอน มันนาบทับร่างกายของมันลงมาทับร่างกายของผม ปากหยุ่นๆ นุ่มๆ ของมันประกบจูบกับปากของผมอย่างหนักหน่วง ลิ้นที่สอดเข้ามาไล่ต้อนกับลิ้นของผมไปมาอย่างไม่มีการยอมแพ้เลยสักนิด
ผมกอดมันเอาไว้พร้อมกับจูบตอบอย่างสนองอารมณ์ให้กับมัน ไม่รู้ว่ามันไปเจอเรื่องอะไรมา แต่ก็น่าจะรุนแรงพอที่จะทำให้มันหงุดหงิดและใส่อารมณ์กับผมมากขนาดนี้
“ไอ้ไปป์...กัดกูอีกแล้วนะมึง” ผมมองดูไหล่ของตัวเองที่มีรอยฟันคมๆ ประปรายอยู่ทั่ว มันจะไม่สร้างรอยดูดที่ร่างกายของผม เหมือนที่ผมจะไม่สร้างรอยดูดที่ร่างกายของมัน เพราะเราต่างก็มีคนของกันและกัน และมันจะความแตกแน่นอนถ้าตัวของเรามีร่องรอยว่าไปนอนกับใครมา ถึงคนของเราจะไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือใคร แต่ก็ทำให้เรื่องวุ่นวายน่ารำคาญมันตามมาได้
“โทษที กูหยุดตัวเองไม่ได้” มันบอกกับผมก่อนที่จะซุกหน้าแล้วไซ้อยู่ที่หน้าอกของผมไปมา ผมควรจะปล่อยให้ไอ้คนที่ดูกระหายเซ็กส์ทำตามที่ใจมันต้องการสินะ เพราะถึงผมไม่ทำอะไรมันก็ทำให้ผมสามารถเสร็จสมอารมณ์หมายได้อยู่ดี
“อื้อ...แรงๆ ดิไปป์ อ่า...” มันดูดหน้าอกของผมแรงๆ สลับกับขบเม้มหนักๆ ผมว่าผมคงไปหามีนาไม่ได้จนกว่าร่องรอยพวกนี้มันจะจางหายไป ไม่อย่างนั้นความงี่เง่าของมีนาคงเล่นงานผมจนทำให้ผมหมดความอดทนแน่ๆ
“สัด...มึงกัดกูอีกแล้วนะไปป์” ผมแทบจะจิกหัวมันขึ้นมา แต่ทว่ามันกลับเคลื่อนตัวขึ้นมาจูบปากปิดเสียงพูดของผม เราสองคนจูบกันอย่างหนักหน่วง มือของเราต่างปัดป่ายไปที่ร่างกายของกันและกัน เราสอดมือเข้าไปในกางเกงของอีกฝ่ายแล้วเริ่มต้นรูดรั้งให้แก่กันและกัน เสียงครางอื้ออึงในลำคอเล็ดลอดออกมาจากปากของเราที่ประกบกันเอาไว้เล็กน้อย
“ไปป์...มึงไหวนะ” ผมถามไอ้คนที่มันลุกขึ้นดึงกางเกงของผมออกจากร่างกาย มันสะบัดบ็อกเซอร์ของมันทิ้งแล้วขึ้นมานั่งทับบนขาของผม ผมก็ไม่ได้ห้ามอะไรถ้ามันจะทำอะไร ผมก็แค่อยากรู้ว่ามันจะเล่นอะไรกับผม และมองดูมันไปเรื่อยๆ จนกว่าผมจะอยากสนองมันกลับไป
“นาย...กูหงุดหงิดว่ะ” มันกอบกุมส่วนที่ไวต่อการกระตุ้นแล้วขยับมือถี่รัว ผมมองดูอาการของมันที่ดูจะรุนแรงกว่าทุกวัน ท่าทางมันจะหงุดหงิดอย่างที่มันบอกกับผมจริงๆ
“ให้กูช่วยมั้ยล่ะ...มึงลงมานอนเฉยๆ มา” ผมยันตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน มันก็โผเข้ามาหาผมพร้อมกับประกบจูบมาหนักๆ มือของมันยังไม่ละทิ้งสิ่งที่มันทำค้างคาอยู่ ผมงับลิ้นและปากของมันแรงๆ แล้วพลิกร่างของมันให้ลงนอนทางด้านล่างแทนที่ของผม
หน้าที่ของผมคือทำให้มันหายหงุดหงิด มันจะมีความสุขกับเซ็กส์ของเราหรือเปล่าอันนี้ผมก็ไม่รู้ แต่หน้าที่ของเพื่อนนอนอย่างผมคือทำให้เซ็กส์ครั้งนี้เสร็จสิ้นและสิ้นสุดลง
“อื้อ...มึงทำแรงๆ ดินาย..อ่า...” มันร้องขอให้ผมเม้มหน้าอกมันหนักๆ มันเคยบอกว่าสามารถทำรอยบนร่างกายของมันได้ถ้าหากผมเผลอไผลและห้ามตัวเองไม่ได้ แต่ผมก็พยายามคุมสติตัวเองว่าไม่ควรทำร่องรอยอะไรบนตัวมัน ไม่อยากให้มันมีปัญหากับคนของมันเท่าไหร่ เพราะมันจะเจอกับคนของมันบ่อยกว่าที่ผมเจอกับมีนา
“อื้อ...กูชอบวะ มึงทำให้กูรู้สึกดีว่ะนาย...” มันยิ้มให้กับผม ผมยิ้มมุมปากเล็กน้อยหลังจากที่ละเลงลิ้นลงบนหน้าอกของมันและดูดเม้มยอดอกของมันไปมา มือของผมกอบกุมและรูดรั้งสิ่งที่แสดงความต้องการอย่างชัดเจนหนักหน่วง มันครางตอบรับความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผมค่อยๆ เคลื่อนตัวลงไปพร้อมกับแตะลิ้นลงบนสิ่งที่ผมกำลังกอบกุม มันสะดุ้งน้อยๆ แต่ทว่ามันก็ตอบสนองสัมผัสของผมอย่างไม่มีการอายต่อกัน
ผมนอนกับมันบ่อยกว่าที่นอนกับแฟนของตัวเองอีกมั้ง...ก็แล้วแต่อารมณ์ของมัน อยากมันก็มา เสร็จมันก็ไป ก็ตามนั้นอ่ะนะ
“นาย...มึงแม่งเจ๋งว่ะ...” ผมยิ้มน้อยๆ กับคำชมของมัน ก็ถือว่าเป็นคำชมจากเพื่อนนอนที่แม่งบอกกับผมว่ามันไม่เคยให้ใครมาเอากับมันแบบนี้ มีแค่ผมคนเดียวที่ได้เอามัน เออ...กูควรจะภูมิใจสินะที่เป็นคนเดียวที่ได้รุกเดือนถาปัตย์เนี่ย
“กูจะโชว์เหนือให้มึงดูว่ะไปป์” ผมยิ้มน้อยๆ ยามที่ถอนริมฝีปากจากส่วนนั้นของมัน ผมจับขาของมันทั้งสองข้างแล้วดึงร่างมันเข้ามาหาร่างกายของผม มันยิ้มมุมปากน้อยๆ เป็นรอยยิ้มหล่อๆ ที่ไม่น่าจะมาตกเป็นฝ่ายถูกล่อเลยห่า...
“อื้อ...สัดนายมึงไม่เปิดทางหน่อยหรอวะ ห่านี่ไม่ใช่เล็กๆ เลยนะเว้ย” มันสบถใส่ผมเพราะว่าผมไม่ได้ใช้เจลกับมัน หรือแม้กระทั่งเปิดทางก็ไม่ได้ทำ ก็มันเร่งเร้าผมเองนี่หว่า อีกอย่างรุ่นนี้ไม่ต้องเปิดทางสร้างความคุ้นเคยแล้วมั้ง เห็นร่างกายมึงก็ตอบรับและสนองกูทุกที
“กูรู้มึงรับได้...” ผมยักคิ้วให้กับมันพร้อมกับเริ่มต้นโถมร่างกายเข้าหามันช้าๆ แกล้งให้มันนอนกัดฟันด้วยความเสียวซ่านแบบนั้น จนมันแทบจะเอาส้นตีนยันหน้าผม
“สัดนายมึงแกล้งกูหรอวะ...โถมเข้ามาเลยห่ากูเสียว” จริงๆ คำว่าอายไม่มีในพจนานุกรมของเราสองคนหรอกครับ ก็อย่างที่บอกว่าถ้าเรามีความสัมพันธ์ต่อกันแบบนี้ได้ คำว่าอายมันคงไม่มีอยู่ในความรู้สึกของเราหรอก
เพราะเวลาปกติที่เราเจอกัน เราก็ยังคงเป็นเพื่อนกันตามปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่เก้อเขิน ไม่อาย ไม่ห่าอะไรเลย เฮฮากันได้เหมือนปกติ ราวกับว่าเราไม่เคยแก้ผ้าแล้วโยกกันบนเตียงนอนแบบที่เพื่อนทั่วไปเค้าไม่ทำกัน
“ใจเย็นดิวะไปป์ พูดมากมึงมาขย่มเองเลยมั้ย” ผมขยับกายเข้าหามันเร็วขึ้น เห็นคนทรมานแล้วสมเพชไม่อยากแกล้งมันมากเดี๋ยวมันจะตายห่าซะก่อน ดูท่าทางมันจะเก็บกดเอาการ สนองมันหน่อยก็แล้วกัน หึๆ
“อ่า...ห่านาย ใส่มาเลยมึง อื้อ...” เสนอมาก็ต้องสนองใช่ป่ะหน้าที่กูเนี่ย ผมก็จัดตามที่มันขอแหล่ะครับ เดี๋ยวแม่งจะมาด่าว่าผมมันไม่ได้เรื่อง ได้ไม่ได้กูก็ได้มาหลายเรื่องแล้วเหมือนกันนะได้ข่าว ผมก็จัดตามที่มันขอ โถมเข้าใส่มันหนักๆ และถี่ระรัว
ดูเหมือนว่าแรงอารมณ์ของเราสองคนนี่จะใช่ย่อยเหมือนกันนะ เล่นเอาเตียงโยกไปทั้งหลัง เสียงจังหวะการกระแทกกระทั้นแข่งกับเสียงสายลมและเสียงของฝนที่ดังไม่ขาดสาย ข้อดีของการเป็นคนที่เจนจัดเรื่องอย่างว่า ทำให้เราสามารถเสนอและสนองกันได้แบบถึงอารมณ์มากยิ่งขึ้น
“อื้อ...นาย...กูเปรมว่ะ” เออ..กูก็เปรม ยอมรับเลยว่ามีอะไรกับมึงก็ทำให้กูรู้สึกผ่อนคลายมากเหมือนกัน
“กูก็เปรมว่ะไปป์...ร่างกายมึงมันเจ๋ง” ผมกอดรัดและประกบจูบกับมันอย่างหนักหน่วง มือของมันเริ่มต้นเร่งเร้าจังหวะรักตามจังหวะที่ผมโยกไหวร่างกายเข้าหามันอย่างต่อเนื่อง หน้าที่เพื่อนนอนอย่างผมใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว ผมเร่งจังหวะหนักๆ ใส่มันอีกครั้งก่อนที่ทุกอย่างจะจบสิ้นลงพร้อมกับอารมณ์หมายที่เราร่วมกันสร้างขึ้นมา
+++++ CUT +++++
No comments:
Post a Comment